362 Taiwanese schoolkinderen werden willekeurig onderverdeeld in 4 groepen, een TM groep en 3 controlegroepen: een groep waar studenten een dutje konden doen, een groep die een contemplatie meditatie beoefende, en een groep waar studenten geen specifieke aandacht kregen. Na 6 tot twaalf maanden merkte men bij de TM groep een zeer significante verbetering tegenover de 3 controlegroepen op 5 verschillende schalen van intellectuele vaardigheid, inclusief een schaal voor “whole brain creativity”. Het verschil in groei met de controle groepen was zo groot en zo consistent dat de p waarde gelijk was aan 1 in 12,5 miljard p=0,0000000008. (wat is een p-waarde?). Wetenschappers zijn normaal gezien onder de indruk als 1 in 20 (p<0,05) en hoe kleiner hoe indrukwekkender. De TM studenten hadden ook een significante verlaging van stress symptomen.

Nog indrukwekkender is een experiment waar kinderen hun hele schoolcarrière de TM techniek konden beoefenen, als deel van het schoolcurriculum. Deze kinderen wonnen al 4 keer de wereldkampioenschappen in Creative Problem solving competities, ondanks het feit dat elk jaar meer dan 100.000 van de meest creatieve studenten ter wereld aan deze competities deelnemen. (zie TM in het onderwijs)